Sen olmasan, yazmazdım
Gözyaşlarıyla ıslanan ıslak sayfalara seni.
Ve sen olmasan ağlamazdım,
Bana açtığın gönül mabedinde seni.
Ama ağlarken ıslatmazdım
Gözyaşlarımla kalbini……
Ah ah sen nerden göreceksin ki,
Benim sensiz ağladığımı,
Ve sessiz sessiz gözyaşlarımı içime akıttığımı.
Gecenin bu en geç saatlerinde.
Geceye bekçi bir ben sanırdım kendimi…
Bilmezdim herkesin tatlı hulyalara
Ve de ruyalara daldığı saatlerde,
Senin;
Geceye, yıldızlara, mehtaba
Merhaba dediğini……..
Uykusuzluktan yorgun düşmesin sakın,
Ne olur dikkat et kendine,
Yazık yazık o güzelim gözlerine.
Yorgunluktan bitap düşersin diye
Sana olan kaygımdır bu…….
Ben razıyım sen yine de alma,
Ağlayan gözlerde biriken yaşları kalbine.
Açma kalbinin kapılarını benim gibi birine.
Bırak bu saatler ikimizin saatleri olsun.
Ama sen yorma o güzelim gözlerini..
Gün ağarınca yazarsın.
Sonbaharın ya da baharın ılık tebessümlerini.
Kışa düşen yaşları anlatırsın,
Kar tanelerinin kristal düşlerini…
Bir de kibritçi kız hikayesini.
Ama sen bırak,
Ben senin yerine de ağlarım.
Ben seninle sensiz ağlarım,
Bana açtığın gönül mabedinde
Ve Almasan da beni kalbinin derinliklerine
Yine de
Seni ağlarım ben seni,
Seni sessizce ağlarım,
Bir de
O güzel kalbini,
Gözyaşlarımla ıslatmadan ağlarım
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 15:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)