İkimiz de Allah’a Emanetiz c

Senin elini tutmak istemiyorum önce,
Dualarını tutmak istiyorum.
Çünkü el, zamanı yorar...
Ama dua, sonsuzluğa ulaşır.

Artık biliyorum;
Sana ait değilim ben
Sen de bana ait değilsin.
Biz birbirimize değil,
Allah’a ait iki kalbiz.

Ben seni sahiplenmiyorum,
Ben seni Allah’tan istiyorum.
Ne adın bana tapulu,
Ne gözlerin bana borçlu…
Ama kalbin varsa duaya açık,
Ben onu secdelerime ekliyorum artık.

Sen bana "benim ol" deme,
Daha güzeli var:
“Allah'a helalim ol” de.
Çünkü ben, seni gündüz arzulayan değil,
Gece Rabbine emanet eden bir yüreğim.

Kıskanmak istemem artık,
Sen zaten Allah’ın korumasındasın.
Ben güvenmeyi seçiyorum,
Sana değil sadece,
Senin yol yürüdüğün Rabb'e.

Varsın birileri gül alsın sevdiğine,
Ben sana sabır taşıyacağım.
Varsın onlar şiir okusun,
Ben senin için Kur’an’ı ezberleyeceğim.

Sen güzel giyin,
Ama ben senin ahlakını seveyim.
Sen güzel bak,
Ama ben gözlerini haramdan sakınanı seveyim.
Çünkü güzellik gelir geçer,
Takva kalır.
Ve ben kalıcıyı istiyorum.

Aşkımızın kıblesi aynıysa,
Yolumuz şaşmaz.
Ben seninle evlilik düşlemiyorum sadece,
Ben seninle cenneti paylaşmak istiyorum.

Nikâhın gölgesinde sevmek istiyorum seni,
Fırtına geçince bile yıkılmayan duvarlar gibi.
Çünkü biz, aşkı sahiplenmek için değil,
Emanet etmek için sevdik.

Ey gönlümün duası,
İkimiz de Allah’a emanetiz.
Ben seni sahip çıkamam belki,
Ama duama sararım.
Sen de beni her gece uyumadan,
Rabbine anlat yeter.

Sana değil, seni yaratan Allah’a güveniyorum
Çünkü O'nun yazdığı aşk bozulmaz…