En güzel kokular gelirken yürek tütsüsünden gönül dünyama,
Kendime itiraf edemediğim duygular hâkimken anıma,
Bu ikilem arasında kalakalıp dalıyorum bilmediğim manevi diyarlara.
Renksiz, tatsız ve kokusuz gezerken düşünce boşluğunda,
Alıp götürsen diyorum bazen hissizliğin diyarından,
Katıksız ve saf duyguların yaşandığı dünyalara.
Teslim olmuşken aklım ve ruhum,
Derin bir ah çekip,
Savuruyorum sensizliği rüzgâra...
Kapayıp duyularımı, atmak varken kendimi şehvet çukuruna,
Kirletmekten korktuğum sevdan alıp çıkarıyor beni,
En temiz sabahlara...
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!