İki Yabancı Şiiri - Serdar İnce Damar Adam

Yıllar sonra ilk defa..
Uykuya susamış gözlerim,
galip geldi bu gece..
Hiç itiraz etmedim..
Usulca kalktım
oturduğum yerden..
Başımı yastığa
koyar koymaz,
yine sen geldin aklıma...
Odam sessiz, yatağım buz..
Yüreğim ıssızdı,
her zamanki gibi..
Sessizlik içinde
derinlere dalarken:
gül yüzünden yoksun buğulu gözlerimden,
iki damla
yaş süzüldü yanaklarıma..

Nasıl oldu anlamadım..
Gözlerim kapanmış olacakki,
bir anda düşler aleminde
buldum kendimi..
Ve seni gördüm düşümde..
Yıllar sonra ilk defa, baş rolde
oynuyordun yine..
Aradan yıllar geçmesine
rağmen, hâla ilk günki gibi
güzel görünüyordun gözlerime..

Önce biraz bekledim..
İçimden koşup boynuna
sarılmak geçtiysede:
yapmadım, sarılmadım işte..
Sonra usulca yaklaştım..
Elimi uzatıp, merhaba dedim..
Şöyle bir baktın önce..
Bir kaç saniyenin ardından
elini uzatıp,
merbaba dedin sende..

Keşke dedim,
dokunmasaydım ellerine..
Keşke dedim,
hiç bakmasaydım gözlerine..
Ne o eski sıcaklığı
hissedebildim ellerinde,
ne de başımı döndüren,
o bakışları görebildim
gözlerinde..
Ve dedimki içimden:
ben yılarca hasretinle
yanarken, sen benden,
vazgeçmişsin sevdiğim..

Nasılsın diye sordum,
sessizliği tercih ettin..
cevap bile vermedin
sorularıma..
Tekrar elini tutmak istedim,
bu defa ellerini çektin..
Gözlerine bakmak istedim,
gözlerini gözlerimden
kaçıracak kadar, silip atmışsın
beni kalbinden..
Keşke uyumasaydım..
Yıllar sonra,
dünya başıma yıkıldı yine..
Şimdi dilimde
sadece şu iki cümle..
Olmak ve olmamak..
Zor da olsa kabullendim..
Payıma düşen sensizlikmiş..
En güzeli unutayım ben seni..
Olmadı be sevgili..
Kaybettik biz...
İki yabancı bile,
Olamadık düşümde..

Şiir : Serdar ince