İki Satırlık Sarmalar Şiiri - Avni Çakar

I.
Hiçbir sözün teselli etme gücü kalmamış bir akşamüstü benimki,
Sırtımda şekilsiz bir kambura istiflenmiş cevapsız binlerce soru.

II.
Vazgeçtim, avuç içlerim suskun bir kimsesizliği ısıtamayacak,
Parmak uçların erimiş yalnızlıktan, uzak kal dilimin dikeninden.

III.
Anlamsızlığına kurban ol durup dönüp geriye bakmanın,
Kaybetme korkusu gerçeğinden çok sarsalar her bilinci.

IV.
Kösnü kendine mecburdur, it kılıklı, yarınsız, vahşi,
Tutku efendi sana, ister filizkıranın; ister İsa’nın eli,
Sevda gülün dikeni, bir aptalın kahkaha bilmez gülüşü, olsa olsa gülün adı
Ama ille de aşk;
Aşk çünkü aşk...

kadar
aynayım sana;

kır,
çoğalt seni...