İki nokta Şiiri - Öyle İşte

Özlemin mısralarında gezinirken kokuna rastladım
Sarıldım, dertleştim, özleştim,
Oyle ince ve hoştuki tenime ilmek ilmek işledim
Sensiz attığım bu adımların hepsi bomboştu
Gezindim, gezindim bulamadım seni
Heryer hatıralarınla doluydu,
Her sabah üşenmeden çaldığın gitarın her teli seni söylüyor,
Her gün bıkmadan okudugun kitabın her satırı seni yazıyordu,
Her yer sendin ama ben sensizdim.
Olurda birgün sende beni özlersen, dokundugun heryerdeyim sevdiğim
Topragına damlayan her yagmur damlasında varım,

İçimde kelimelere dahi sığmayan bir ağırlık var,
Her adımda daha derine iniyor, bu bataklıkta kayboluyorum,
Hergün daha yorgun uyanıyorum, eriyorum, tükeniyorum.
Herkes kansızlık diye geçiştirirken içim sensizlik diye haykırıyor.
Oysa ben seni 81 ilde 8 dilde seviyordum,
Ben hapşururken bile sana çok yaşa diyordum,
Beni böyle bırakıp gitmeek, oldumu
Senden sonra sonbaharı eskisi kadar sevemedim,
Eskisi gibi yemiyorum, konuşmuyorum, içim kan ağlıyor ama ağlayamıyorum bile.
Bir şişe, deniz ve kağıt yetmedi seni bulmama.

Sırtıma yükledigim her dertte, her hüznümde varsın,
Ben gözyaşlarını silen, derdine devayken, sen kabuklaşmayan yaralarımın sahibisin,
Herşeye rağmen seviyorum hala ve her satırımda dahada yakınlaşıyorum sana,
Bulanık silüetin sigaramı her çekişimde dahada netleşiyor,
Ben her nefeste dahada yakınlaşıyordum ölüme,
Sen her ölüşümü bir kavuşma farzedip gülümsüyorsun bana,

Bugün siyahlara bürünmüşsün dedi aynadaki yansımam,
Ordan uzaklaştım hızlı adımlarla, çünkü ben beyazlar içindeydim,
Bugün sana geliyordum bitanem, hasreti bitiriyordum.
Sabah herkes annemin feryatlarıyla uyanacak, ben orda olmayacaktım.
Ilık gözyaşları süzülecekti buz kesmiş vücuduma.
Bu son haykırıştı, son veda, mevsimde son bahar..
Ve son kez uğruna yakılan sigara
Gecenin zifiri karanlığına hapsoluyorum,
Bir sandalye ve ip yetiyor sana kavuşmama,