İki Nokta Şiiri - Halide Yıldırım

sana benzeyen yerlerim
den geçiyor, duymuyor
kendiyle konuşan insanlar

başkalarıyla yarıştan
dağılmış öyle
selamlarını topluyor
ben içerimdeyim

yolla gerçeğin ayrıldığı
kavşakta asfaltta rayda
yok levhasına dönük
arta eksile

yön duygum yitik
bulan getirir mi?

ruhumdaki tünelde
başka bilmiyorum
kimseyi
kendimi
aydınlıktan malûlen
beyaz yol işaretleri
silik taşıyor
ben içerimdeyim

döndükçe boşluğun
gölgem kanıyor, ben
ben içerimdeyim
işliyor testere

bilmiyorum
hangi imdeyim

eksilmekte
eksilmekteyim

nokta nokta