İki Mevsim Geçti

Gözlerini görmeyeli iki mevsim geçti
Yeni güneşler doğdu yeni yapraklar soldu
Yüreğim gözlerinin sancısını tebellüğ etti
Yüreğim sancı oklarını can evinde yoldu

Yüreğim bilmiyor görmeyeli kırlangıçlara vurgun musun
Yine dudaklarında düğümleniyor mu bir ses
Yine dilinin dönmediklerine yorgun musun
Yine göğüs kafesinde benden bir nefes taşıyor musun ?

Eskidendi bir zamanlar karalardın kahverengi kapaklı defteri
Yüreğim bilmiyor yine şiir yazıyor musun
Eskidi ama eskide kalmadı nabzımın sana hisleri
Yüreğim bilmiyor her sonbahar beni anıyor musun
Yüreğim bilmiyor beni andıran bir sima görüp
Ara sıra beni hatırlıyor musun

Yüreğim meraklara düşkündür
Sana dair muallakta kalanları bulmakla müşküldür
Yüreğimde bir tohum biter ansızın
O tohum ruhumun seni gösteren düşüdür
Yüreğim bilmiyor sen de düşler perdesinde
Benden damlayan bir tohum yeşertiyor musun
Yüreğim bilmiyor bana yabancı denizlerde
Hantal ve boyalı yelkenliyle seğirtiyor musun

Gözlerini görmeyeli iki mevsim geçti
İki mevsim sayabildim oysa nice makamlar değişti
Gözlerini görmemek ne menem işti
Kuşlar konuşup artık görme demişti.