kaçıncı kez parçalanıyor parmaklarım
paslı çivi zamanlarında
ve
kaçıncı kez kanlar kuruyor
işaret parmağımda adı sen olan
çağlar ötesine sürmeden / içimde ki seni
uzak hayellerin peşinden sürükleniyor
kelimelerin hüzün dolu dünyası
oysa
upuzun bir geceye sığınan yalnız bir adamım
gecikmiş tüm öykülerin kilidini çözen
badem kokulum
nane kokuları doluyor dinamit kuyusu yüreğime
nereye sığınsam yokuş
yılkı atları gibi yalnızlık ve içimde diz boyu hüzünler
oysa
ruhumda büyüttüğüm tutkular iki kürek boyu
sen ve senden sonra gelen hayatın içinde
çıldırtan büyüsüne tutunmaktayım aşkın...
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ona Mektuplar_2020




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!