Geceyi ikiye bölen bir sessizlik vardı,
sen, soluğunu tutarak yürürdün dar sokaklarda;
ben, omuzlarımda bir ömrün yükünü taşır,
yine de senden yana hafiflerdim.
Biz, kimsenin dönüp bakmadığı vitrinin ardında
kendi kaderini onaran iki yoksulduk.
Seni bulmaktan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.
Devamını Oku
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta