İki Kişilik Karanlık Şiiri - Yorumlar

Uğur Kağan
17

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Geceyi ikiye bölen bir sessizlik vardı,
sen, soluğunu tutarak yürürdün dar sokaklarda;
ben, omuzlarımda bir ömrün yükünü taşır,
yine de senden yana hafiflerdim.

Biz, kimsenin dönüp bakmadığı vitrinin ardında
kendi kaderini onaran iki yoksulduk.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta