İki Kişi Şiiri - Halil Gülez

Halil Gülez
1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
87

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

İki Kişi

Biz iki kişiydik
Bir erkek bir dişi
Sevgi bolluğunda vurduk
Hançerimizi yoksulluğun kalbine
Güneşimizi engellediler

Çuldan çaputtan elbisemiz
Çerden çöpten evimiz
Yoksulluğun kalıcı kokusu sindi
Sevinç ve özlemlerimize
Öfkemizi biledik usturalarda
Kendimizi doğradık

Biz iki kişiydik
İki baş dört ayak
Başlarda dert ayaklarda yokluk
Yoksulluk korkusuyla dindirildik

Ha Ali,Ha Veli
Ha Ayşe,Ha Fatma
Tarla tapan,vergi,çıban
Belki kapıcı belki de çoban
Doğmadı, doğmadı saraylarda
Senin o yoksul baban
Biz iki kişiydik
Yaşamın kuyruğunda asılı kalan

Halil Gülez
Kayıt Tarihi : 26.9.2007 21:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Erdoğan Vural
    Erdoğan Vural

    İnsan hayatında ki yaşamın anlamı derin duygularını mesajlayan kalbi acındırıcı ve
    öğreticiliği sağlıklayan ilhamınızın şiirini tebrik eder,esenlikler dilerim.Erdoğan Vural

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Halil Gülez