İki Kelime Şiiri - Adem Yazıcı

Kendi içinde kaybolmak için uyur insan
Kendine itiraf etmek için görür düş
Sabah olur yenilmiş gibi dünya
Sabah olur unutulmuş rüyalardan bir çise
Beyaz çiçeğim dersin saksıya
Saksı çiçekten daha çok sevinir
Saksı çiçekle daha çok övünür
Saksı ve çiçek de aslında iki kelime
Başka kelimeler de var tabi
Yaşamak bir şölense sevdiğim
Biz neresinde ölelim

Şimdi güz müziği çalar kaşların
Şimdi akılda kalmış anılar migren
Şimdi en yakın arkadaşın majezik
Şimdi bir obruk açılır kalbinin ta içinde
Bir elin vardır bir de gözlerin
Herkesin ezbere bildiği ama belli değil
Gerçekte bunlar kimin

Ah şu masumiyet, telaşlı öğlenler
İçinde kaybolduğumuz pik zamanlar
Tutar da öldürürsek ben’i
Yok olacak sandığımız her şey
21.yüzyılda azalan günler

Nevresimler ,eskimiş yastık kılıfları
Nice dar boğazlardan geçmiş gibi
Çedenesiz kavurgaların boğazda düğümlendiği
O kör saatleri ayarlama enstitüsü
Tek mi çift mi soruların
Tez verilmiş cevapları
Masum bir dağ dibi şimdi
Halbuki hepsi iki kelime
Dünya kocaman bir
K a l p k r i z i