Anne...
İki hecedir lakin çok şey anlatır bize.
Şefkatin, rahmetin nereye dayanır?
Anlamak mümkün değil anlatmaksa iki hece,
Anne...
Ana vatanımdır, ana dilimdir, ana okulum,
O yoksa yanımda kırılır kanadım kolum.
Arkam odur, önüm o, sağım solum...
Ayaklarının altından cennete giden yolum.
Dedim ya, anlamak mümkün değil sadece iki hece,
Anne...
Yuvayı dişi kuş yapar bunu ben de bilirim.
Bir can değil bin canı seve seve veririrm.
Varlığın neşemdir, yokluğunsa kederim.
Her gece gurbet ilde seni söyler dillerim.
Dedim ya, anlamak mümkün değil sükut sadece,
Anne...
Bizi alır götürür ninni diye bir nağme,
Umudun tükendiği en umulmaz yerlerde.
Karanlıktan bir ses gelir yavrum diye.
Dedim ya, anlamak mümkün değil bir dinle,
Anne...
Usanmadan bıkmadan büyüttün hep beraber.
Sen peygamber olmadın, çok doğurdun peygamber.
Yaşadıklarını anlatmaya ne güç, ne kuvvet yeter.
Dedim ya anlatmak mümkün değil iki hece,
A...
N...
N...
E...
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 12:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)