Gölgeler düşmüş yoluna
Baba ocağında bir kuru soğan ekmeğe muhtaçken
Benden çok şey isteme.
Aynı büyüdük biz.
Bizim şerefiyle şerefsizleri dize getiren
Babalarımız vardı.
Alın teriyle büyüttüler bizi.
İlmine akıl yetiremediğim
Yaradanın huzurun söylüyorum sevdiğimi.
Bir kuru soğan ekmeğe razıysan gel!
Ömrünü bizden iyi evlat yetiştirmeye ver!
Aynı yastığa baş koyacak kadar değil
Aynı mezar taşında
Adımız yazacak kadar sev beni.
İnsanoğluyum, topraktır özüm,
Sen bana ne ekersen on misli veririm sana
Ey benim yaşlarına kıyamadığım iki gözüm…
Kayıt Tarihi : 8.6.2014 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!