akşam çökmüş nasıl ağırlaşmış hava,
ardı sıra tek nizama durmuş alaca kuşlar,
güneşle köşe kapmaca oynarken bulutlar,
yağmurun habercisi olmuş topraklar,
uzak iklimlerden sesleniyorlar,
yeşil çimenler üstünde buğulu su taneleri,
ılgıt ılgıt saçlarımızı okşarken rüzgarın eli,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
