-Böyle diyordu:-
Umut yüklü hayalim, ülküdaşlarım için! 
Eşim, dostum, kardaşım; arkadaşlarım için! 
Ay-yıldız'ın altında ömür geçirdim ancak; 
Ömrüm bitecek ise, vatandaşlarım için!
-Şimdi, böyle deniyor:-
Ülkü adamı, bugün, kandiller yakıp gitti. 
Ülkenin sevgisini, ruhuna takıp gitti. 
Karınca adımıyla yürünürdü belki yol! 
Cümle dâvâ dostunu, yetim bırakıp gitti. 
(27 Mart 2009)
İbrahim Faik BayavKayıt Tarihi : 27.3.2009 23:49:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!