Sevdamın yüreğinde kavrulan kestane,
Sıcak sobanın önünde uzanan sen.
Kahrını yaşamaya gün edinmiş ruhum.
Sabahlara kadar keder ile mezelenen,
Rakı sofrası gibi uzun süren saatler.
Hayat mıdır bilemem ama bu düşünceler,
İçerisinde kaybolmak rüya gibidir bazen.
Bir karadelik gibi içine çeken zihnim,
Boşluğunda ki yokluğu mudur, bilemem varlığının.
Kayıt Tarihi : 30.4.2024 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!