Al götür beni bu şehirden,
havası  vefa kokan kentlere gidelim.
Bir lokmayı paylaşırız ,karnımızı doyurur umut.
İki cay'a bir şeker yetmez mi?
Katık ederiz zamana kitaplarımızı,
Biran bir ilham doğar güneşle beraber 
Saçını okşar,gözlerinden öperiz 
Koyarız kır çiçekleriyle muhabbet masamıza.
Al götür beni bu şehirden,
Aldığım nefes, verdiğim nefesi boğuyor,
Al götür diyorum,
Yoksa,
İçim de hergün çocukluğum ölüyor 
Müyesser Doğan
Kayıt Tarihi : 23.2.2024 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



TÜM YORUMLAR (1)