İki Ayaklı Mallar Şiiri - Kemal Berk

İki Ayaklı Mallar
Ne güzel günlerdi, bağlarımız, bahçemiz
Gül dalında, bülbül durmaz şakırken,
Bin bir çeşit güllerim kokusunu yayardı
Yıllar böyle geçer, sandı yüreklerimiz.
*
Karardı gönüller, karardı bulutlar
Azar azar, sağanak sağanak geldi tüm dertler,
Düzen bozulurken, gözyaşları sel oldu,
Kimsecikler dönüp sormadı, isyanları oynarken,
Yol bozuldu, yön bozuldu
Olan sana, bana, olacaklar hepimize olmaya başladı
*
Kuş gribi geldi, tükendi tavuk nesli
Bak köylünün haline, üretmeden tüketti
Aç gözlüyüz beyler aç gözlü, çok kazanmak uğruna
Göldeki, denizdeki balıkları kuruttuk
Hovardaca, acımadan kullandık, berrak gibi suları
Zehirleri içine katarken
Her canlıyı birer birer yok ettik
Akıttık nehirleri, başı boş sarhoş gibi
Bitmez sandık, gün geldi boşalttık kuyuları
Geriye kurumuş çorak topraklar kaldı
*
Yaylasında, ovasında dağında
Ne içer ki börtü, böcek, kurt, kuş
Ot bitmeyen susuztopraklarda, olur mu hiç saman
Mallar ne yiyecek, ey mal oğlu mallar
Hayvanlar, bitkiler çaresiz kalırken, insanlı ne olacak
Kuraklığın sonucu, kıtlığın başlangıcı olmaz mı?
*
Hovardayız hovarda, zil takıp oyuyorduk
Şimdiyse yarınları düşünür olduk
İki ayaklı, aç gözlü malların,
Doymayan gözleriyle, bitmeyen ihtirasları
Bak dünyanın düzenini, alt üst etme noktasına getirdi
Hala, iki ayaklı o malların mallığı devam ediyor
Dünyayı paylaşalım derken, insanlığın geleceğini unuttular
*
Karunlara, Firavunlara özendiler
Kasaları doldurup, zengin olayım derken,
Önce ruhları fakirleşti, sonra yürekler taşlaştı
Yarınsa açlıktan gebereceği günleri yakınlaştı
Ne masumları düşündüler, nede kendi evlatlarını
Bu insanların hepsi birer cani, birer katil olarak anılacaktır

Kemal'eren Kemal Berk
9.1.2021