İja Şiiri - Yaşar Adıyaman

İja
***
Seher vakti umudun başladığı yer
Işıklar salınırken sahile
Leylaklar boyunu salmış gün yüzüne
Gece üşümüş kırlangıçlar
dağlara yalın ayak bakarken
Ufukta görünen narin tomurcuklar açmış
Geceyi gümüş ibrikten batırmış emekçiler sokaklarda yine ija

Gün boyu yalnızlığına mahkum edilen ne kadar emekçi var bilir misin ija
Gece onların, uyku hepimizin, gündüzler yalnızca belli başlı kişilerin
Gündüzü hiç satın alamadı emekçiler
Hep aynı döngü ve hep aynı kişiler
Paydayı pay edemeyen bilirkişiler
yüksek sesle konuşuyor yine ija...

Bir lokma ekmek hayalleri süslüyor
Geceye açıkta oturulan sofranın
tadı tuzu gülümsüyor emekçilerin hanelerine ija...
Aynı mola saatlerinde birbirine umutlarını tazeleyen işçiler
Farklı zaman kalıpları ile pirzola kemiren ve emekçileri sömüren mağdur edasına sığınarak
Tatil beldelerinde güneşleniyorlar yine ija...

Hani adalet, hani eşitlik kuramını çerçeveleyen beyanatlar
Emekçilerin hakları saklıdır
deniliyor ya ija
Hep saklanarak geçer mi bir ömür
Bunu geveleyen dalkavuklar neden bizi sömürür ija...
Neden varsa netice de var diye geceyi de çaldılar biz emekçilerden
Netice, nice umutlar doğurdu ama
Müjdelenen bahar hiç gelmedi ija...

Yaşar Adıyaman/ İja

İja : tekrar edilen yinelenen ve saçma tuhaflıklar anlamında kullanılan bir kelime olsun...