İhtiyara Şiiri - Şair Zegan

Sıkıştım kaldım bir gülücüğün içinde
Ne zaman ümit etsem vazgeçiyorum.
Kaçıp gitmek bir yana pencereden bile bakamıyorum.
Ne zaman bir işe kalkışsam
İçimdeki ihtiyar bağırıp çağırıyor.
Ben gülüp geçiyorum.

Elimde üfelenen dakikalar değil,
Günler eziliyor parmaklarımın arasında.
Ne zaman boşta kalsam çaresizliğimi anlıyorum.
Bu kadar çok şey yapmak isterken,
Zincire vuruyor beni yaşamışlıklarım.
Bu kadar çok özlemişken...
Hep böylece kalmaktan korkuyorum
Ama gülüp geçiyorum.

Bir gün kaçarım belki kafamın kapısından
İhtiyar sinirinden kudurur o zaman.

Şair Zegan