İhtiyar Olunca Şiiri - Bayram Ataç

Uzaklardan bakıp da, aldanma bu tipime
O ihtiyarlık gelmiş, çoktan benim kapıma
Neyime yarar artık, altın dolsa küpüme
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Ruhun genç olsa da,kuruyup tenin solar
Saçına sakalına, beyaz akların dolar
Yaz ortasında bile, elin ayağın donar
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Yollar çok uzun gelir, fersiz olan gözünde
Artık kinaye olur, çıkan her bir sözünde
İnan takat tın kalmaz, o dermansız dizinde
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Elin ayağın titrer, kalbin ritmi yavaşlar
İstemsiz akar artık, gözlerinden yaşlar
Hele birde vefasız, çıkarsa can kardaşlar
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Dalar dalar gidersin, yaşanmış ta eskiye
Şimdi özlem duyarsın, şefkat ile sevgiye
Benzersin ev bekleyen, gariban bir bekçiye
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Filim şeridi gibi, aklından geçer yıllar
Daha ölmeden bile, bölünür bütün mallar
Halini evlat bilmezse, nerden bilsin eller
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Yorgun kalple kalırsın, artık böyle bu yaşta
Aklın uçup da gider, sana yaramaz başta
Birde merhamet yoksa, hele bacı kardaşta
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Yaş kemale erince, yaşamak ıstıraptır
Derdi dindirmek için, en iyi dostun haptır
Hizmet eden olmazsa, bil ki halin haraptır
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince

Bülbüle döner gönlün, içindeki kafeste
Unutulup kalırsın, bilinmedik bir adreste
Gözün kapıda olur, kulağın gelen seste
Kimse olmaz yanında, verdiğin son nefeste
Yaşaması zor olur, ihtiyarlık gelince