İhtiyar Şiiri - Bilgin Çabuk

Kaç günlük ömür ki,şunun şurası,
Yaya gitsen bir günlük yol,an'la,son'un arası.
Ne sanmıştın sen dünyayı,ey akıl fukarası,
Lazım olan dost duası,birde kefen parası.

Arkandan ağlayan anan kalır yadigar,
Mallarını bölüşen evlat olur payidar.
Nerde kazandıkların? nerde sevdiğin diyar?
Hevesler yarım kalır,anladınmı ihtiyar?

Mahallemiz sakini der,hoca seni anarken,
Mevlid dinler gelenler,yürekleri yanarken.
Komşuların,mutfafağından helva servis ederken,
Dedikodularda başlar,hemde kur'an dinlerken.

Helal edin hakkınızı,geldi gidiyor işte,
Toprakla kucaklaştı bir kulun daha işte.
Demekki nasibi yok,artık doğan güneşte,
Hakkınızı helal edin,dönüş yok bu gidişte.

Sorguya başlarlar,Münker ve Nekir,
Bu sınavı muhakkak geçmen gerekir.
Bilirsen kabrinde,pür nur bahtiyar,
Heyecan yapıpta,şaşma ihtiyar.