Kurumuş daldan deynekle yürürdü ağır ağır
Onu görmeyenler kör, onu duymayanlar sağır
Açlıktan yere düşer gibi halsiz duruyordu
Kader acımadan zayıf yerinden vuruyordu
Sırtında yırtık abası güneşte parlıyordu
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta