İhtişamım Şiiri - Doğan Balyiyen

Ey bütün güzellikleri içinde barındıran genç kız
Sadeliğin büyülüyor gözlerimi
Bembeyaz bir lerze gibi
Kaplıyor yüreğimin en derinini.

Ey doğruluk kraliçesi
Ey mazlumların doğruluk ışığı
Ey hasedin celladi
Çık artık ortaya
Savur dört bir yanı
O parlak nurunla

Ey hayalleriğn ötesi
Ey akıl ermez sır,
Ey ilim irfan ışığım,
Büyüleme artık beni.

Güller önünde boyun eğdi,
Depremler durdu,
Yağmurlar dindi;
O sade tebessümünle.

Ey gölümün en derininde yatan ulaşılmaz hazine
Ne güzel gülümsüyorsun öyle
Hayran kalmamak mümkün değil
Yaşat beni o muhteşem gücünle.

İşte amak-ı hayalim sensin
Basamak basamak ama ulaşılmaz biryerde.
Göz görmez kulak duymaz olur.
Dil konuşmaz nefes alınmaz olur.

Ey kalbimi çalan parlak yüzlü güzel
Mutluluk tahtına seninle oturdum
Uçurumun kıyısındayken alıp beni tuttun
Bir hayat borçluyum sana.

Ey mechulüm vazgeçemem artık senden
Ölüm biley kolay dile
Gel!
Bekliyorum ötede.

Kolay değil koskoca dağlar gibi dimdik durmak,
İşte gücüne aşığım ben.
Saflığına, güzelliğine, düşüncelerine,
benim o kor gibi yanan yüreğimle aşığım ben.

Yıllarca savaş verdim dünyaya,
Yaşamak yaşatmak uğruna.
Aslında ölüymüşüm haberim yokmuş
Seni sevdiğimde anladım yaşadığımı.

Ey namı diyarları aşmış prenses
Ateşler içindeyim.
Su bile fayda etmez artık,
Senden başka derman yok.

Ey kahve rengi gözlüm,
Kırık bir kalp taşıyorsun.
Savaşmış yorgun bir kalp
Ağır gelse bile taşıyorsun.

Ey ihtişamım...
Ey saflığın simgesi...
Ey avare bir yüreğe sahip genç kız...
Yorgunsun görebiliyorum.
Mutluluk en çok senin hakkın.
En Çok Senin...