İhtimaller Şiiri - Özlem Geray

Gözlerindi belki de
Kör dünyama ışığı veren..
Ve görmeyi bilmeyen ben,
Tüm evreni sığdırdım gözlerine bir günde
Gözlerini kainat, gözlerini hayat sandım da;
İlk defa
Gördüğümü sandım belki de..

Küçük bir kız çocuğuydum,
Yaşanan küçük dünyaların birinde.
Çok şey, her şey vardı sanırdım dünyamda
Bilinmeyene kapalı kapılarımın ardında..
Anam-babamla yuvamda huzur içinde.
Ama birgün sen geldin
Yetişkin bir genç kızı keşfettin derinlerde.

Sözlerindi belki de
Aralayan, kapıları sımsıkı kapalı dünyamı.
Ve göğsümü delen bir yürek çarpıntısıyla
Çıkarken ben ilk kez dışarı;
Yüce bir cesaret,
Yeni bir dünyaya atılan dev bir adımla,
Bulduğumu sandım belki de
O yalan gözlerde aşkı ilk defa.

Sense beni hiç sevmedin
Sevdiğini sandın belki de..
Bir umuttum belki senin için,
Bir heyecan, bir arayış..
O küçük kız çocuğunun birden
Yıkılırken dünyasının güvenle örülmüş duvarları,
Sense çoktan yelken açmıştın
Yepyeni masum dünyalara belki de..

Sen belki umutlarına ulaştın;
Belki yeni kapılar açmaya çalışıyor
Şansını sonuna dek zorluyorsun..
Ben mi?
Çelikten duvarlar ördüm yeni dünyama
Sevgi geçirmez.. ışık sızdırmaz..
Bu kez daha bir körüm.
Umudum da yok değil hani! ..
Umarım birgün, bir kez, bir kez daha..
Ve bu kez belki de gerçekten görürüm.