Bir tohum düşmüş kendiliğinden,
o ıssız bahçeye.
Belki kuşların ağzından inen.
Belki hayatın sınavlarının bulunduğu defterden, belkide kaderden düşen!
Efsane olarak anlatılan,
O bir anda şimşek misali çakan!
Bir tohum düşmüş kendiliğinden,
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta