Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
12 Mart 1959; Adana'nın ılık bir bahar akşamında Annemin dualarının kabulü ile 4 kız çocuğundan sonra dünyaya gelmişim.
Adana'da ilkokulu bitirdikten sonra, yine aynı şehirde ortaokula başlarım. Ama bir türlü sisteme uyamam ve okulu bırakırım. Bende hata yok. Kesinlikle sistemdeydi hata.
Ben resim çizmeyi ve yazı yazmayı seviyordum oysa, öğretmenlerim bana zorla matematik ve fen yaptırmaya çalıştılar. tabii beceremedim ve pes ettim.
Ben şimdi yine yazı yazıyor ve resim yapı ...
