İhanetle Eşitlendiğim Esarette Kutlu Hor ...

Satırlar dökülüyor sinir uçlarımdan sayfalara
Satırları döken ben natüral biriyim.
Kellem gönderiliyor cennetlerden araçlara
Kellem seyyarken bile diriyim.

Bir asrın dörtte birine tekamül etti tanıklığım
İşlerimin şahidi sayarken acemi sanmıyor beni melaike.
Tahsil görüp piştim ama çoğaldı aylaklığım
Aylaklaştığımda kurt kapanıyla esir etti beni aşklarım.
Acziyetimi olanak bildiler sinsice
Esaretimde edebi mahreçlere sarılmak istedi aşklarım.
Ben hürken tepemde parıldayan aşklarım
Esaretimde batacaktı elbet
Çünkü esaretimde eşitlenecektim ihanetle.
Aşklarım Güneş'in gurubu gibi sinemde batarken
Edebi süslerle kuruldu belirtke
Sol yüzüme yatıverdi kederini Werther'den çıkaran Goethe.
Sağ yüzüme sancak dikti
Salome'nın elemini bende huruc ettiren Rilke.

Melaike beni artık cürmünden sorumsuz saymasa bile
Haddinden fazla değil miydi hercümerç oluşum ?
Oysa bir ayağım kurtulabilse
Işıyacaktı yüreğim, çizgileri ıslak sicilimle.
Saat her salisesini münhasır bilirdi
Beni beklerken ferdi kıyametim ve özümle bir oluşum.
Hani yücelecektim saatin son vuruşunda cemalimle?
Ezgilerin çınlattığı kulaklara bunlar mayhoşluk verirdi
Bense çınlayan kulakları sükuta erdirebilirdim
Gecenin son perdesinde elimle.

Ben esaretimde ve ihanetle eşitliğimde
Çıkışın güzergahını, ışığın krokisini yoklarken
Yoklamalarım geçersiz kılınıyor
Bir gecemin daha tıpatıp bittiğini duyuran horoz öttükçe.
Horozun sesiyse dipdiri vakit sermayesinin
İlk demleri sayılıyor.
Bu demlerde kelam edip oyalanıyorum
Dilim dönüyor sinir uçlarım sayfalara satır döktükçe.
Saatin sayımına konukluğumu ikrar ediyorum
Aşklarım edebi sızılarıyla huzurumda afitapı söktükçe.
Saatin son vuruşuna yaklaşıp kâr ediyorum
Şükranı borç biliyorum vaktin sahibine
O kutlu horoz yine öttükçe.