(1)
bir çocuk iplik iplik zamanı örüyordu
yerde emekleyerek
toprağa belenerek
ve hızla büyüyerek
günleri harmanlayıp ayları bürüyordu
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta