Etmeyecektin bana ihanet!
Sarpa sardı yine duygularım,
Hafızam hapsoldu aşk tuzağında
Saldım vicdanımı vahşi ormana
Beni bir çift göze emanet etmeden
Bıraktın öfkemle baş başa…
Şu an kin pompalıyor kalbim
Nefret dolaşıyor damarlarımda
Saldım çöllere rüyalarımı
Aşklar çöllerde yaşanırmış onu gördüm…
İhanetini belledim kara listeye
Yazdım okyanuslar kadar büyük denize
Meçhule bıraktım, kan akan ırmaklarla
Ve hunharca parçaladım mazimi
Bir daha hatırlanmamak, anılmamak
Ve düşlerde görmemek için…
Gömdüm zamanın göğsüne kendimi
İçimdeki ölüye verdim bedenimi…
Sonra mezar aradım gömmek için
Mazimdeki mezarlık tarlasında
Ne ot bitsin, ne ağaç dikilsin…
Kara bir leke olarak yad ediyorum
Yaptığın affedilmez ihaneti…
Aşkın hilesi buysa,bedel ödemem şart oldu
Karanlıkta kalan içime.
ŞUBAT 2002
Kayıt Tarihi : 5.11.2006 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!