İğde ağaçlarını dövüyor rüzgar
Ben seni özlüyorum
Hiç özlemediğim kadar
Sonra o kırçıl saçların
Çenendeki kıvrımlar
Yüeğindeki korkular
Çektiğin acılar
Geliyor aklıma
Hiç gelmediği kadar
Sen ağlarken ben de içime ağlardım
Utanırdın halinden
Oy kurban olaydım
Çaresiz haline
Kötürümlüğüne
Kimsesizliğine
Bu kara yazına
Baharda gelen kışına
Üzülür, üzülür
Ağlardın
Hiç ağlamadığın kadar
Elini tutup gözlerine baktım
Gözlerin neden sarı anne
Cildin neden soluk
Yoksa gidecek misin bensiz hem de
Bensiz gitme dedim
Ya da beraber gidelim
Olmaz, senin yavrun var dedin
Senin de yavrun bendim anne
Kayıt Tarihi : 6.5.2022 02:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!