İğde ağacı Şiiri - Hamdi Oruç

İğde ağacı

Çiçeklenmek sana nasip oldu iğde ağacı
Çiçeklerimiz yok insan kardeşim
Yanyana durdum iğde ağacımla
İğde ağacım çiçek çiçek...
O ağaç ben insan onun kadar şansım yok...

Alnım çiçekli dal olsaydı seccadelerde
Ellerimde çiçek açsaydı cömertlik
Dilim kekeme bir bülbül gibi...

Bir zamana çattık ki insan kardeşim
Ben hiç şu mavi göklere çiçekli bakamadım...
Her bahar çiçek açtı iğde ağacım
Ben insanım o engelsiz ağaç
Onun başında bak çiçekten taç

Bana da gelse uçurtma ve bahar
Şu iğde ağacına benzesem

Sen hep mezar kazdın gül bakışlarıma ey nefis...

Belalar bela çiçeklerim...
Seherlerde göz yaşları
Gözüme çiçek...
Cömertlik çiçek gibi elime
Secde çiçekleri alnıma çiçek
Dua çiçekleri dilime

Kırk oldu öksüz yaşım çiçeklenmedim
Çiçeklensin şu tutkulu seccadeler...
Şu mazlum ev şu mazlum duvarlar
Kırk yıl körlüğe mahkum bu duvarlar
Kırk yıl oldu tutuklu bu iğde ağacı...

Bir zaman değil bu bir vahşi yırtıcı akla saldıran insan kardeşim
Alna saldıran,çömert ellerimize saldıran...
İnsan kardeşim hani bizim çiçeklerimiz
Kar yağıyor ellerimize
Nuru dondu gözlerimin...
Kırk yıldır süren bir kış bu insan kardeşim...
Korkusuz ve nursuz, ışıksız alnımız
Toprağından uzaklara mahpustur gözlerimiz
Olamadık seccadelerin iğde ağacı

İğde ağacının başında çiçekten taç
Kayalara bile kök atılır
Çiçeklenmek için şu iğde ağacı gibi

Baharın tadını çıkarıyor iğde ağacım
Çiçekleri kadar güzel bal arıları
Çiçekleri saçıyor güzel koku...

İğde ağacım mavi gökleri mi okuyor ne
Mavi göklerin en mavi olanı bu gökler
Mavinin göz yaşlarına adım yazılsa
Mavi gökleri yıldız yıldız okusam bir gün
Şirin ülkemin
Şirin bahçesinin güzel kızı iğde ağacı gibi aklım çiçek...

Ve bir seher iğde ağacı bile imrense gül bakışlarıma...