açılar istiyor hayat adamın içini
dengesini yitiren gül boğazımda
yutuyorum bana ayırdığınız vakti
kapıların açılışı bitmeyen tuzak
ağlasak yüzümüzde duvarların yosunu
yeşil kalbim benim
sarıdan ve maviden oluşmayan yeşil kalbim
rehin bıraktım üstüne kustuğum toprakları
gözlediğim incirler yarım durdu orada
bir su kendi çoğuluna aktı
bir kadın vazgeçti doğumdan
İnce adamlar yanardı ince kandillerde
ince kandillerde isli yüzler unuttuk
karanfil incinirdik / bir geyik ağlardı sessiz
bir geyik kucak dolusu karanfil ederdi
eder miydi /
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!