Gece sevgi haykırarak
Gönül köprüsü kurar…
Hafifçe esen rüzgâr gülümser,
Uykuya dalmış nebatlar,
Üstümü örterken,
Kuşlar yavrularını kucaklar…
Öğrencilerinin dertleriyle dertlenen,
Onlara maddi, manevi yardım eden,
Kırık gönülleri bir bir tamir eden,
Benim fedakâr öğretmenim…
Geceleri talebelerini düşünen,
Karlı dağlar, karını almış bu yıl,
Sıcak günlerle başlamış, savaşlara yine.
Karlı dağlar, kürtüklerini saklamış yine,
Yazın karlı dağlarını sevenlerine…
Karlar, ılık ılık sessizce eriyor,
Dayanamıyor otuz dereceye…
Yüce dağlar yol vermez,
Uzundur kıvrımları bitmez,
Kuşlar senden haber vermez,
Kuzum, bırakıp da gittin bizi…
Yavrumu gurbet eller aldı,
Kalkıp bir rekât namaz kılmazken,
Orucun semtine uğramazken,
Zekâtın adını ağzına almazken,
Toplumda tek suçlu ben miyim?
Çocuğum hayatını yaşasın derken,
On senelik yatalak hastayla karşılaşıyorum,
Beli tutmuyor, ayakları ileri gitmiyor,
Tuvalet ihtiyacını altında gideriyor.
Bayram ve seyranlarda hastaları ziyaret ederim,
Allah’tan onlar için acil şifalar dilerim.
Soruyorum samimiyetle birine:
Çocuklar, hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı,
Candan çok sevdikleri anneleri ölmüştü.
Bütün üzüntüler, bir bir sıralanmıştı,
İhtiyar bir adam yaklaştı çocuklara,
Yetim çocukların ağabeyisini çekti kenara,
Şefkat ve merhametle kulağına fısıldadı,
Yağışın, bakışın, gülüşün beni cezp eder,
Yollarımı, tümseklerimi hep kessen de,
Dağlardan dağlara, köprüleri sen kurarsın,
Kalbimin derinliklerinde hep sen coşarsın.
Ağaçlar, seninle Allah’ı tespih eder,
Ağladım, gözyaşımı akıtarak sildim duvarlara,
Tarlamı tumumu soymuşlar, yem bulamadım davarlara.
Sevgi tohumları ektim, dumansız beyaz karlara,
Zil takıp oynadılar, duyurmak için sağırlara…
25. 09. 2010
Dünyamı aydınlatan,
Ahretimi kazandıran,
Kalbimi nurlandıran,
Yüce Kur’an-ım.
Yolumu açık tutar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!