İdris Akmetin Şiirleri - Şair İdris Akmetin

Varsa pulun
Herkes kulun
Ne dağ, ne tepe
Dümdüz yolun.

Öyle bir Dünya olsun
İsterim ki ne aldanan ne aldatan
Olmasın kimse kimseye düşman
Gözler acı ve ısdırap
Dudaklar ağlamaklı değil,
Her yürekte mutluluk

Koskoca bir ömür uçup gitmişti işte
Bir ulvi umudun peşinde koşarken,
Zulmün, ihanetin, kulluğun
Kavganın, savaşın, kılıcın, tüfeğin, topun
Olmadığı bir dünya özleminin
Kanatlarında çırpınıp dururken.

Ne vicdan kaldı, ne din, ne iman
Zıkkımlanacağın kadar zıkkımlan

Her gece gül cemalin rüyalarımda
Uykudan yeni uyanmış gözleri mağrur
Tatlı tebessümün hep dudaklarında
Canlanır hayalin yüreğimi derinden vurur.

İpek saçların yayılmış omuzlarında

Hep derler ya
Her karanlığın ardı aydınlıktır diye
Döndüm dolaştım yıllarca
Ölümle yaşam arasında
Bir ince çizgide.

Bir serhat şehrinin göbeğinde
Umutların yeşereceği yerde
Bir kan gölü yayılmış
Düşmüş yere iki can
Etrafı gri duman sarmış
Kan revan içinde iki fidan

Tanrının yer yüzündeki halifesidir insan
Madem lütfeyledi Adem'e bunu Azîm-üş Şân
Adem'e düşen buna kuşkusuz layık olmaktır,
Zalime Zülfikar, mazluma hepten can olmaktır.
Yaradan ki bize, eşrefi mahlukât eylemiş ihsan
İnsana düşen nefsine esir, kula kul olmamaktır.

Sensiz ne gecelerin
Tadı var
Ne gündüzlerin
Ne ağlamanın
Ne gülmenin
Sensiz

Ah!
Ahu gözlüm
Tutuldu cemaline
Bu garip gönlüm
Ömrün son baharın da
Bilmem bilemem ki