Senin nefes aldığın kente uğradım sevgilim.
Soluğun soluğuma değdi.
Gökyüzüne kuşlar havalandı göğsümün kafesinden.
Ruhum devasına kavuştu.
Senin nefes aldığın kente uğradım sevgilim.
Sarılmak, öpmek geldi toprağını içimden.
Ben hiç söyleyemeyeceğim sen hiç öğrenemeyeceksin. Biliyorum satır aralarına gizlediğim mutluluğu asla cümlelere dökme hakkını kendimde bulamayacağım.
Konuştuğunda gönlümden bir kuşun nasıl havalandığını, kanatlarını çırptığı vakit tüm bedenime nasıl mutluluk olarak yayıldığını asla sana anlatamayacağım.
Bunların gerçeğiyle yüzleşmek kadar acı olan bir başka şey var mı bilmiyorum.
Gözlerin pusulasıyken tüm bu olanların hiçbir zaman gözlerine bakarak bunları söyleyemeyeceğim.
Desem ki kalbim senindir.
Sende aynısını hissetsen bile hiç bir zaman seni buna inandıramayacağım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!