Yok olmanın gerçek vatanı
Hisedişlerin karmaşası
Hem hüzün hem umut penceresi
Tek ayak üzerinde beklentiler
Rüyalarda aydınlık
Sabahları kocaman bir karanlık
Güzelliğin savaşçısı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Çetin arkadaş,
beynin düşünce üretmeye başladığı andan itibaren
'ideler âlemine merhaba...'
demiş bulunuyorsun zaten...
Yerin gökkubbeye kavuşmasını
beklemen gerekmiyor yani...
İster Tanrı de,
ister evren,
ister ikisi birden;
sürekli değişen bir bütünün
parçaları olarak var olduk...
'Olma'dan öncesini bilemediğimiz gibi
sonrasını da bilemeyiz...
Gitmeden önce bir iz (ya da izler) bırakabilmişsek
onlarda sürecek varlığımız işte...
Şiir dolu günler dileğiyle...
Muammer Erturan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta