İdam Etsinler Beni Şiiri - Murat Bekir A ...

Şu karanlık dünyamda sonumu bulmak için
Işığını sorayım idam etsinler beni
Cennet bilip kokunu, bir nefes almak için
Seni bir kez sarayım idam etsinler beni

Yüzünü hiç görmeden gözlerim viran oldu
Ne tadı kaldı hayatın, ne ömrüm seyran oldu
Öyle ki, toprak bana, her an asuman oldu
Bir kez sana varayım idam etsinler beni

Gecelerce ağladım sen hiç gelmedin diye
Bir kez olsun gönlümü, Leylim almadın diye
Bir kez bile yüzüme bakıp gülmedin diye
Göklere bağırayım idam etsinler beni

Çok sevip çok isteyip can bildim can paremi
Çok bekledim aşkınla naçar kalıp çaremi
Arayıp ağlayarak bağrımı hançeremi
Yırtarak haykırayım idam etsinler beni

Arzuhalim diyerek, dilinin lehçesine
O kadar şiir yazdım aşkın dilekçesine
Elimde bir urganla, evinin bahçesine
Darağacı kurayım idam etsinler beni

Seni sevmek günahsa günahıma gülerek
İşlediğim her suçun, vebalini bilerek
Bin nedamet içinde, mihrabına gelerek
Dizlerimi kırayım idam etsinler beni

Razıyım uyumaya, kabrimde failimle
Aşkın hep bir oldu, yanında katilimle
Celladın baltasından canımı ellerimle
Göklere savurayım idam etsinler beni

Sensiz geçen her anın, kalbimi deldiğini
Melekler de biliyor, sevdanla öldüğümü
Sende gör, sende izle, ölüme güldüğümü
Senide çağırayım, idam etsinler beni

Leylasını bekleyen, bir çölün suskunuyla
Aynı derdi buldum, şu aşkın mecnunuyla
Vuslat denen kaçağı bir mavzer kurşunuyla
Tam alnından vurayım idam etsinler beni