İstanbul.....akşamı..loş sokaklar..hüzün kokusu sarmış esen rüzgarın savruluşunda,.her şey eksik bu şehirde..bir ben birde yüreğim fazla..serseri,.....
öğrendim ki yaşadık ca..hüzünleri....öğrendim ki kanadık ca yüreğim özleminle...ve öğrendim ki en büyük hatam sevmek değil..senin sevmeni beklemek...ve öğrendim ki ey sevgili..ne kadar uğraşsan da...ACININ YOK ADRESİ....YOK TEBESSÜMÜ......SERSERİ....
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta