Ben şairim bilirsin beni.
Hala sana şiir yazmadığıma şaşkınım bilesin.
Ürkek kalbim,
Korkuyor çaresiz,
Kanadı kırık serçe gibi…
Kayboluyorum bazen okyanus gözlerinde.
Derinlerinde boğuluyorum.
Bazen de kıyısına vurmuşluğum var,
İşte o zaman sıcak güneşe esir OLUYORUM...
Korkuyorum yağızım, sana şiir yazmaya.
Yazarsam âşık olurum…
Âşık olursam kaçarsın...
Diyarlarda bile bulamam seni diye diye…
Diyarlarda bile bulamam seni diye diye…
Oysa hep aklımdasın,
Kucaklıyorum soluğunu.
Sarılıyorum yokluğuna.
Ya da bedenim, ihtiraslarınla sevişiyor.
İşte… İşte o zaman zayıf düşüyorum bilesin.
Bu sıralar sana şiir yazmak bile istemiyorum.
Hatta hiç istemiyorum.
Sadece uykularım kaçıyor.
Sabahları seni görmek istiyorum.
Dudaklarımı içime çekişini hayal ediyorum.
Ne bileyim işte;
Seni sadece mısra mısra,
Dize dize getiremiyorum kalemimde.
İşte en çok ona içleniyorum bilesin…
Nilüfer Albayrak
Kayıt Tarihi : 7.4.2025 21:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!