İçine dalgalanan öylesine bir yürek işte

Sol koluma başka bir ağrı saplandı bu akşam
Kim bilir belkide ölümcül bir nidanın ayak sesleridir.
Eğer bir gün gidersem,
Kendimide götüreceğim,
Sessizce sedasızca,
Her defasında kendime verdiğim sözü
Kerelerce kendim çiğnemiştim.
Tamam
Bu defa tutup kulağından oturtmayacağım.
Hapsetmeyeceğim
Yüreğimi
Bir kez olsun kendine bırakacaktım kendini
İki yaren gibi konuşurduk
Sırnaşırdık
Oynaşırdık
Sevişirdikte
Cilvelenirdi her defasında
Elimden kurtulmak için
Uyur gibi yapar
Uyumamı beklerdi.
Gör bak derdi;
Bir gün seni uyurken yakalayacağım.
Yüzümü çirkinleştirir kızmaklı olurdum
Bak küçüğüm derdim
Ateşlere atarlar seni
Yakarlar en derinlerini
Gel sen beni dinle
Kimse zarar veremesin sana
Bir gün bende kapıldım yüreğimin rüzgarına
Gönül deryamda
Yeni bir çağlayan inse etmek için
Tamam dedim
Sen kazandın senin dediğin gibi olsun
Kapısını açık unutmadığım
Aksine kendi ellerimle
Ardına kadar açtığım yolu
Adımlamaya başladık
El ele
Kol kola
Diz dize
Sonra bir gün
Çığlık çığlığa
Nefessiz kalırcasına bana köştüğünü gördüm
Binlerce teşekkür ettiğini şuan gibi hatırlarım
Ve deryaya dönen göz yaşlarını da
Hey can!
Sen niye ağlamıyorsun
Sonra dedim can sonra
Elbet benimde ağlayacağım zaman gelecek
Biliyorum hep seni ağlattım
Belki bir gün
Bu yükü omuzlarında alacağım
Ne pahasına olursa olsun
Beni duymadı bile
Çocuklar gibi
Bir sağa
Bir sola
Volta atarak bir oraya bir buraya koşuşturuyor
Sanki bütün patika yollar
Birden deniz gibi oluvermişti.
Bir kez olsun kolundan tutmamaya karar vermiştim.
Öğrenmeliydi,
Maskeleri,
Çirkeflikleri,
Masum görünen,
Sahte yürekleri,
Hem izin veriyor...
Hem de dua ediyordum bir yandan,
Ne olur Allah’ım ölü gelse de ağlayarak gelmese diye...
Zaman içinden,
Zamanlar geçti,
Büyüdü güzelleşti.
Kocaman bir insan kanlı olmuştu.
Bazen takılırdım.
Hey cannn yürek taşından ne haber derdim
Yüzündeki ifadeyi görünce,
Tamam can derdim anladım.
Sen bir başka güzelsin şimdilerde,
Ve ben yine dua ederdim.
Aslında ben hep dua ederdim.
Başkası da elimden gelmiyordu zaten,
Zaman köprüsün altından
Milyonlarca an su damlacıkları halinde geçti.
Bizim can,
Hala şen şakrak,
Hala bebiş,
Hala deli,
Hala uykusuz,
Hala haylaz,
Yaşasın istedim.
Bunu da bilsin istedim.
Çoğu darbeleri ona hissettirmeden
Ben aldım üzerime,
Bir kez olsun yaşasın istedim.
Yaşadı yaşadıkta
Devamında bir gün
Odasına çekilmiş
Bir iç çekişi duydum.
Önceleri bir şey sormadım.
İniltiler artıkça dayanamaz oldum.
heyy can ne oldu sana dedim.
Ayağa kalkamadı bile,
Öylece yığılıverdi oturduğu yere
Kucakladığım gibi yerine koydum.
Kulağından tutmadım.
Küçümsemedim.
Boğazını
Sıkmadım.
Hep senin yüzünden diye bağırdığını asla unutamam
Hey can ben ne yaptım sanan dedim.
Beni bana bıraksaydın
Ben nasıl yapılacağını
Daha iyi öğrenirdim dedi
Ama can!
Aması yok dedi yürek taşım kolunu incitmiş
Önemli değil demişsin
İnsanız demişsin
Neden
Önemliydi
Demedin...
Senin kolunu inciten
Benim yüreğimi dağlayamazmıydı
Bunu nasıl görmezsin.
Haklısın dedim can!
Anladım ki ağlama sırası bendeydi;
Sardım sarmaladım yerine koydum.
Kapısı ardına kadar açık,
Çıksın isterim.
Yine koşsun isterim.
Biliyorum ki!
Bir başına kalmış ağlamaklı
Başı ellerinin arasında dizleriyse başına destek
Bir kaç zaman oldu baktım ne suyuna nede yemeğine dokunmuş
Can dedim kapını açık bırakacağım,
Sanki kıyamet koptu kaapaaaaaaaaaaaat!
Günlerdir hiç dokunmadığı suyunu bile uzaktan verebiliyorum artık
Yanına yaklaşamıyorum bile...