Gun basliyor yine, sabahin ilk isiklari,
Aksamdan kalma korku, ve gozyaslari,
Hayal dunyamin hayalet insanlari,
Kaybolup gittim artik, unuttum o diyarlari.
Sensiz gecen bir gun, ve bir gun daha,
Olmayacagini bile bile niye bu izdirap, bu caba,
Sensiz birbirini kovalayan her saniye, her dakika.
O gunu hatirlatiyor huzunle bana.
Oyunun kuralini bilmiyorsan hic bosuna baslama,
Sonunda kaybeden sen olacaksin, sonra oturup aglama,
Kendi gozyaslarinda bogulsan bile kimse seni duymayacak,
Hayat dedigin bu arkadas, kendini bosuna aldatma!
'K'
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)