Bazen mutlu sanırlar uzaktan bakılınca
Bilemezler oysaki gönül yaşlar içinde
Sessiz sedasız çöker bir yürek yıkılınca
Zamanla harabeye döner taşlar içinde
Sonrası muammadır tarihi şehir gibi
Kanına işler hasret sanki bir zehir gibi
Kendi kendine coşup çağlayan nehir gibi
Sonsuzluğa uzanan hüzün başlar içinde
Dert ortağı bulunmaz ıssız sokaklar mekân
Gam tuttu mu bir kere kurtulmaz iki yakan
Hayat sabrını sınar çile olur nafakan
Ömrünü geçirirsin kara kışlar içinde
Özgürlüğü alınmış tutsak gibisin artık
Feleğin şamarıyla yerin dibisin artık
Gönüldeki yangına mutlak tabisin artık
Geçip gider geceler kötü düşler içinde
Düştüğün vaziyetten öylece kaçamazsın
Kapıldığın hiddeti etrafa saçamazsın
Dünyan kararır birden yolunu seçemezsin
Yorgun bedeni ruhun bile boşlar içinde
Umutlar yabancıdır yalnızlık tek sırdaşın
Vuslat düşman kesilir artar durur telaşın
Maziyi temizlemez gözünden akan yaşın
Hayaller hüzün dokur acı işler içinde
Murat Gökçe Karsî
10.11.2017
Kayıt Tarihi : 6.1.2019 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!