rüzgar girer pencerenden içeriye
rüzgar bulur seni perdelerini okşar
gidecek hiç bir yönüm olmadığında
rüzgar beni senin evine savurur
rüzgar uçurur düşlerimi aklımdan
aklım benden uzakta rüzgarınla savrulur
alır beni dalımdan ellerine sürükler
yüzüm gözüm ellerinde yer bulur
rüzgarın alır beni umutlarım tükendiğinde
senin yanına usulcana bırakır
bazen de ellerinin arasından
bir tüy gibi ordan oraya savurur
bir fincan kahvemi soğutan rüzgar
onu bana çok görme
kemiklerimi iliklerimi üşüten rüzgar
tahta edasıyla dövülerek
canımı acıtarak içimi ısıtma
Kayıt Tarihi : 15.10.2010 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (18)