Kendimi kapattım karanlığıma
Bilmesinler istedim hayasızcasına
Soru sormasınlar diye kapattım kulaklarımı aydınlığıma
Soruyorum şimdi sana içimi bilir misin Ey! İnsan oğlu
İçimi açacak olsam dizelere sığmaz acılarım
Korkularımdan çok endişelerime takılıp boğulur kalırım
Hiç nefes alınmazmış bu yeni halimle der ağlarım
Soruyorum şimdi sana içimi bilir misin Ey! İnsan oğlu
İçimi açsam neye yarar onlara
Açmaya da değmez şu saatten sonra
Hele ki onlar için kötü biri olarak anıldığın her anda
Soruyorum şimdi sana içimi bilir misin Ey! İnsan oğlu
Öfkelendiğimde bile bir kez bile sormadı ki nedenlerini
Bağırdığımdaysa bir kez bile anlamadılar ki sebebini
Oysa ben ister miydim değişmeyi
Soruyorum şimdi sana içimi bilir misin Ey! İnsan oğlu
Engelliyim diye kararımı hiç saydılar
Ayak bağı yaptılar beni acımaksızın ağlattılar
En acısı da engelliyim diye adıma yalanlar söylediler
Soruyorum şimdi sana içimi bilir misin he bilir misin Ey! İnsan oğlu
Yoruldum artık yüklediğiniz acıdan
Engelsiz ruhum olmaya engel koymanızdan
En acısı da beni yaralamanızdan
Tekrar soruyorum şimdi sana içimi bilir misin Ey! İnsan oğlu
EngelsizRuhum_
Kayıt Tarihi : 16.7.2025 16:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!