* İçime Gömüyorum Şiirlerimi

İÇİME GÖMÜYORUM ŞİİRLERİMİ
Gözlerim sıyrılıyor aşiyan ufkumun paslı cenderesinden,
alaca kızıllık yavaş yavaş boğarken gecenin kara yağız tenini
Bir kartalın göğsüne yaslıyorum yasımı
O kartalın boz göğsünde,
yüreğimin can damarı atıyor şimdi,
ritmik vuruntularla
sen ve ben yaşama sarılır gibi
üstelik, hayatın nabzını kavramışız birde
biraz felsefik biraz trajik
baharın hırçın soluğunda beraber soluklanıyoruz
Ben gözyaşlarına alışkınım ya, ne de olsa
Ama vakitsiz kayıp gidiyor ellerim ,
zamanın halhallı ayak bileğinden
toprağa düşüyorum senden bugün ayrılıp
yağıyorum Biraz yağmur,
esiyorum biraz rüzgar,
eriyorum biraz kar
Gözlerin kalakalıyor gökyüzünde yalnız
Gözlerin göğümde parlayan iki elmastı
Gecede Yanıp sönen iki fener
Kulağıma fısıldanan Büyülü bir çift söz
Lakin büyü bozuluyor ben konuşmaya durdukça
Göhsüm daralıyor senden aşağı irtifada
kadehimden dökülüyor bir hıza aşk şarabı
sözlerim sura üfleyen rüzgarmış meğer
Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum yalın cümlelerimi
Konuşsam kelimeler kaçacak zihnimin dört bir yanından
Bana kalacak olan yerle gök arası, bir afat,tufan
Gergefte ruhunu yitirmiş binlerce siyah beyaz an
Ölümler geçiyor ardı sıra içimden düştükçe
Kimi bebek, kimi genç, kimi can, kimi canan
Dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına
Ben göğüme göme göme geliyorum ölülerimi
düşerken toprağa serpiyorum kalan dirilerimi
Sustuğumda hiç bir şey olmuyor biliyorum
Ama Konuştuğumda yer yerinden oynuyor
Bu yüzden içime gömüyorum kelimelerimi
Dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına
Cümleler üzerime yıkılan taş duvar
Ağır cümlelerin enkazında kalıyorum konuştukça
Ben ölürken de öldürüyorum şiirlerimi kurşuni kelimelerle
Ben yaşarken de öldürüyorum şiirlerimi mavide boğarak

Yaşamın soluğu kartalın kanatlarında kaldı seninle bir
araftayım şimdi fizik ötesi alemlerden beri
Zaman, zihnimin çalkantılarında nuhun ahşap gemisi
Bana kalacak olan yine yerle gök arası, bir tufan
Yanımda yöremde Gergefte küflenmiş yığınla günah,
binlerce tövbe kisvesiz insan
Suya düşüyorum senden ayrı ağar ağar
Biraz yağmur, biraz rüzgar, biraz kar
diriliyorum kurşun yiye yiye, öleceğim yerde
Sustuğumda hiç bir şey olmuyor biliyorum
Ama Konuştuğumda kıyametler kopuyor
Bu yüzden içime gömüyorum cümlelerimi
Dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına
Bu yüzden içime gömüyorum ölülerimi
Yaşamın soluğu kartalın mavi göğünde kaldı
Ben düşüyorum bir hıza yanından
düşerken toprağa serpiyorum kalan dirilerimi
Sustuğumda hiç bir şey olmuyor biliyorum
Ama Konuştuğumda tufanlar kopuyor içimde
Bu yüzden içime gömüyorum şiirlerimi
Dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına
Ne tufanlar atlattım arafta yerle gök arası
Ölümler geçiyor içimden sıralı sırasız
Kimi mezarlı, kimi mezarsız
Yanımda yöremde Gergefte dizili binlerce imtihan
Öyle palazlandı ki içimde tuttuğum acılar
Kurşun yedikçe diriliyorum, öleceğim yerde
Sustuğumda hiç bir şey olmuyor biliyorum
Ama Konuştuğumda oluyor olan
bir adamın çığlığı kopuyor içimde o an.
FATMA DOĞAN 29.01.2025/BALIKESİR