İçimden Geldiği Gibi Şiiri - Cengiz Tepe

İçimden Geldiği Gibi
Yalnızlığı tanımakla başlıyor herşey
Üç beş kadeh yetiyor,bilinmezliği
sorgulamaya
Kendi, kendimi tutukladığım gece yürüyüşlerinde,
Aşkı,hayatı paylaşıyorum olmayan
dostlarla,
Ben sana âşıkken,
Sen şansa âşıkmışsın
yanılmışım...
Ben ve sessizlik
soğuk ve rutubetli odada,
Sen ve ses,suyun hayat verdiği gibi
sıcak ve canlı,
İçimden geldiği gibi konuşuyorum
bu gece,
Hayatın ölümün rüyası
olduğu gibi.........