Neden Bana Sorarsın İçim Şiiri - Özlem Saba

Neden her eksiğini bana sorarsın içim
Ben olmak değil ki, benim seçimim
Suyunu çekmemiş pirinç nasıl dokunursa dişe
Çiğlik de gitmez ki, ateşe düşmeyince

Her başın derdi değil ki yerdeki karınca
Sen var da suçu biraz, kendinde ara
Ruh dediğin kaçar mı hiç Nar'dan
Pervane'nin Aşk’ı mı yoksa yalandan

Nice dervişler Aşk Aşk deyi düşmedi mi yola
Yol dediğin gidilir, verilmez ki mola
Uçan kuş kısınca kanadını, çakılmaz mı yere
Var biraz da sen kimsin, onu sor kendine

Yazık ki kimim, çok geç anladım
Bu rüyadan ben, çok geç uyandın
Yavaş yavaş azalırken günlerim
Ben bu Aşkla ah-ı figan etmekteyim

Verdiğin zahmet yeter, incitme artık kalbimi
Sen sus biraz da ben konuşayım
Korkarım mahşere kadar sürecek bu çile
Say ki sen Yusuf'sun, ben de Zindanınım

Kebabın güzeline derlermiş büryan
İyisi olmaz ki insanın, ne yapar şeytan
Elden ne gelir, böyle buyurmuş Sultan
Giryan da biziz, Hannan da biziz, oluruz Nalan

Sen sen ol eğriye doğru deme
Sat canını pazarda, aman ha benim deme
Hiç bölünerek olur mu 'bir', 'iki'
İki yarıma da sakın ha, 'bir' deme

Özlem SABA