Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İzin ver de çatlatayım duvarları.
İzin ver de yerle bir edeyim,
.......beni yalnız bırakan dünyayı.
Savurayım içimdeki rüzgarı,
Yıksın bu hasret kokan dağları.
harika bir şiir. Zevkle okudum. Yüreğine sağlık canım. Sevgiyle.
Ah... Sevgili Şiir Dostum. :) Bende bazen konuşurum sigaramla, anlatırım kederlerimi, rahatlarım...
İroni ile yanlızlık kolkola girince dev gibi bir şiir çıkıyor işte... Tam puanla Albatros Antolojisindedir.
İzin ver de çatlatayım duvarları.
İzin ver de yerle bir edeyim,
.......beni yalnız bırakan dünyayı.
Savurayım içimdeki rüzgarı,
Yıksın bu hasret kokan dağları.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta